Annesinin ve mahallelinin hayatta iyi bir yer edinmesi yönündeki baskılarına baş kaldıran okumaya gezmeye ve düşlerine tutkuyla bağlı olan genç Adrien hiç tanımadığı yoksul bir adamın ruhunun güzelliğini görerek ona derin bir dostluk ile bağlanır. Oysa bir pastanede çırak olan Mihail başkalarına muhtaç olmadan yaşamayı seçmiş olan ve dostluğuna ortak olmak isteyenlere kalbini hemen açmayı reddeden gizemli bir adamdır. Genç Adrien ise yaşamın büyüklüğüne ve her yönüyle dostlarıyla paylaşılması gerektiğine inanır. Pek çok eserinde arkadaşlık temasını işlemiş olan Panait Istrati bu başyapıtında diğer birkaç romanının da başkahramanı olari genç Adrien Zografi ile Mihail'in dostluğunu ideal sevginin bir simgesi olarak okuyucuya son derece doğal ve içten anlatımla sunuyor.