Bir şeyler öğrenmek için kaleme aldığım yazıları başkalarıyla paylaşmamın nedeni de hep bu oldu: Belki bu sayede birkaç kişinin daha bu yazarları tanımasına, okumasına vesile olurum; bu yazarların yarattıkları dünyaların kapıları başkalarına biraz olsun açılır. Belki bu yazılarda benim söylemeye çalıştıklarıma katılıp ileri götürürler ya da baştan sona çatışırlar savunduklarımla; ama ortak bir dünyada, edebiyatın insanı kelimelerle içine çekerek değiştirip dönüştürdüğü dünyada, o dünyanın yerleşikleri, yurttaşları olarak birbirimizi yüz yüze tanımadan birlikte bir iş görürüz bu usta yazarların edebiyat aracılığıyla ifade ettikleri sözleri çoğaltırız.
Öyküyle başladı yazın yaşamına Behçet Çelik. Ardından roman geldi... Bu arada dergilerde yayımlanan edebiyat yazıları hep vardı. Ateşe Atılmış Bir Çiçek yirmi beş yıllık bir birikimin sonucu. Edebiyatımızın başucu yazarlarıyla ilgili ciddi yazılar var kitapta. Sabahattin Ali, Memduh Şevket Esendal, Sait Faik, Vüsat O. Bener, Tomris Uyar, Selim İleri, Suat Derviş. Unutulmuş yazarlar da var, F. Celaleddin gibi. Kendisini saklasa da unutulmaması gereken. Hani unutulmaya yüz tutan Kenan Hulusi, Osman Cemal Kaygılı, İlhan Tarus, Ayhan Bozfırat, Selçuk Baran. Bir de öykücü yanını pek bilmediğimiz oysa yüzden fazla öyküye imza atan Nâzım Hikmet var Ateşe Atılmış Bir Çiçekte. Ustalık yolunda hızla ilerleyen genç kuşak bir yazardan ustalara saygı duruşu...