Benim umudumu yaşatmak elimdedir, umutla yaşıyor o eski günler... Umudumu öyküme yaklaştırdım, gecemi aydınlattım; gönül gönüle sohbet eden umuduma yaslandım. İçimden gelen sesi dinledim; boş durma Gülsen ana dedim kendime. Üzüldüm, sevindim, her şeyimi kâğıt üzerine yazmaya karar verdim. Gün gelir bu hayat biter, yeşil yapraklar solar, umut biter; yazılanlar kalıcıdır. Gerçekler daimdir. Bir çocuk hayalimle uzattım ellerimi, bulutlara değdi parmaklarımın ucu... İşte bu günlere geldim. Hep mutluluk hayal ettim, sevgiyi yaşatmaya karar verdim. Gülsen ana zamandan çaldı, gerçekleri anlattı; herkes bir çıkış arar, benim çıkışım da umudumdaydı. Umuduma inandım, aydınlığa kavuştum... Bu kitabımda gerçek yaşamımı anlattım sabırla. Okuyanlarıma sonsuz minnettarım, sevgiyle kalın canlar.