Dünya hayatında yaşanan bir "İFLAS"taki "MANEVİ
DİRİLİŞ"in hikâyesi idi bu satırlar...
Aslında, Yaşar Bey'in ifadesi ile muhteşem bir "ŞEFKAT TOKADI" idi tüm yaşananlar...
Aradan yıllar geçti...
Dünyalık imkânların bittiği yerde, kendisine "SONSUZLUK KAPILARI"nı açan RABB'ine
adadı ömrünü Yaşar Bey...
Eşini, "en zor" zamanlarında yalnız bırakmayan, onu büyük fedakarlıklarla bekleyen ve
destekleyen sevgili eşi, hayat arkadaşı ve "YOLDAŞ"ı Şehbal Hanım da nasiplendi, bu
manevi lütuf yağmurundan!..
Hayata bakışları değişti bu sevimli eşlerin, amaçları değişti, çabaları yön değiştirdi! Ucu
ahirete uzanan bir "YOLCULUK" oldu, dünya hayatı onlar için!..