İnsanın en içten konuşması kendisiyledir. Ama bir gün gelir kendinden de kaçarsın. İşte o kendinden kaçtığın zamanların iç dökümüdür bu satırlar. Kimseler bilmesin, duymasın diye herkesten sakladığın o iç konuşmalar bir an gelir harf harf satırlara dökülür. Artık hiçbir satırın mahremiyeti kalmamıştır. Belki de bu satırlar okundukça bir kuş gibi kanatlanıp uçuverecek yüreğin müphem zamanlara.