Anlatılan ne kadar doğru, ne kadar güzel olursa olsun, can kulağıyla dinlenmesi için, anlatıcının elinin de, sesinin de, yüreğinin de titremesi gerekir. Evet, Ahmet Ümit´in Çıplak Ayaklıydı Gece adlı kitabındaki öykülerinde, elinin, sesinin, yüreğinin titrediğini duyumsadım.
- Vedat Günyol-

Gece: karanlık. Yalnızlık. Yönlerin, boyutların kaybolduğu zaman. Hatta zamanın bile anlamını yitirdiği boşluk. Bir tek şafak ümidi Ahmet´i karamsarlıktan koparıyor. Bölüyor gecesini, sisleri aralıyor ve ayakları çıplak, taşların, toprakların üzerinde canı yana yana doğacak günü arayan kahramanlarıyla birlikte bizim de bu soğuk evrende heyecanlı bir yolculuk yapmamızı sağlıyor.
- Ali Taygun-