Mesleği boyunca çektiği mahrumiyetler, yokluklar, yoksunluklar emekli olunca kendisini değersiz
hissetmeler sihirli bir sözle silinmiş gitmiş, kendisini tüy kadar hafif hissetmesine neden olmuştur. Maddi olarak kendisini tatmin etmeyen mesleği son olayla manevi olarak zirveye çıkarmıştır. O kadar insanın içinde nasıl da gururlanmış, koltukları kabarmıştır. Yetiştirdiği başarılı öğrencisi yeniden yaşama sevinci vermiştir öğretmenine. Mesleği boyunca alamadığı maddi şeyler yerini manevi hazza bırakmıştır. Bir öğrencisinin iltifatı ile duyduğu gururun, sevincin maddi olarak değeri ölçülemezdi?..