Türümüzce seçilen sevgi objelerinin tümünü her şeyin ötesinde annenin yerine geçen kişiler
olarak anlayacaksak, birine sadık olma koşuluyla oldukça açık biçimde çelişir görünen bir dizi
örneğinin oluşumu da bu noktada anlaşılabilir. Diğer örneklerdeki psikanalizden, bilinçaltında
aktif olduğunda, vazgeçilmez bir şey kavramının sıklıkla sonsuz bir diziye bölünür göründüğünü
öğrendik: her koşulda birinin yerine geçen herkes arzulanan tatmini sağlamakta başarısız olduğu
için sonsuz. Bu, belirli bir yaştaki çocukların soru sormaya yönelik doyumsuz dürtüsünü açıklar:
soracak tek bir soruları vardır, ama bunu hiç dillendiremezler. Bu aynı zamanda nevrozdan
etkilenen bazı insanların boşboğazlığını da açıklar; tüm ayartılara rağmen, hiçbir zaman ortaya
koymadıkları, açığa çıkarılmak için yanıp tutuşan bir sırrın baskısı altındadırlar.