Emirali Yağan, 80'lerin başından itibaren imge
yoğunluklu politik şiirleriyle dikkat çeken bir şair olarak
tanındı.
Dergilerde göründüğü 90'ların sonundan yurt dışına
gidinceye kadar edebiyat lobilerinden uzak durdu,
şiirlerini daha okunur ve yaygın kılmak için hiçbir
lobinin icazetine gereksinim duymadı.
Dağlarının sesine yankı oldu, Dersim'in ağıtlarını
derledi, anlamlı çalışmalara imza koydu. Türkiye'den
ayrılmasından sonra 2000'lerin başından itibaren
Türkiye'de şiir okurunun görüş alanından biraz uzak
kaldı. Ancak, gittiği yerlerde şiirinin imgesel yatağını
geliştirdi ve daha özgün, lirik şiirler yazdı.
Bu kitaptaki şiirler, onun şiir okuruna aslında hiç de
uzak olmadığının, yirmi ila otuz yıl önce yazılan
şiirlerinin bile zamana direnen yetkinlikte olduğunun
bir kanıtı olarak bütün şiirleriyle bu kitapta bir araya
getirildi.
Bu kitaptaki toplu şiirleriyle daha önce
yayınlanmamış yeni bir şiir kitabını da ekleyip,
ömrünü atfettiği toplu şiirlerini edebiyatın tarihsel
sürecinin ve zamanın vicdanına emanet ediyor
şimdi...