Modern insan, yapay ve gösterişçi bir topumsal ilişkiler ağının ortasında yaşamaktadır. İnsanların, stres içinde yaşadıkları, bunalımla içiçe oldukları, pek çok problemle boğuştukları ve bütün bu olumsuzluklar içerisinde ortaya koydukları davranışlarında, birbirleriyle ilişkilerinde gösterisel ve gösterişsel bir tezahür barındırdıkları görülmektedir.

Modern toplumlarda gözlemlenen gösteri, gösteriş ve buna bağlı olarak gelişen yapaylık, moderniteyle birlikte toplumsal hayatta etkin bir şekilde yerini alan sekülerlik ve sekülerleşme ile paralellik arz etmektedir.