Halk İsyanı, Bulgar edebiyatında türünün ilk örneği olarak kabul edilen epik bir eserdir. Tarihi, politik bir roman olarak kabul edilmekle beraber, gerçekleşen ve gerçekleşmeyen aşklar, pastoral kır hayatı, Birinci Dünya Savaşını izleyen yıllardaki karmaşık atmosfer, politik tartışmalar, etik ve felsefi tartışmalar, heyecan dozu yüksek savaş ve çatışma sahneleri, yerel parti örgütünün halk kitlelerinin gerisinde kalması gibi unsurlar romanı hayli zenginleştiriyor.
Biçimsel olarak da yer yer bir günlükler, mektuplar, geriye dönüşlerle zenginleşen anlatım biçimi oldukça keyifli bir okuma deneyimi sunuyor. Hatta gelişen olaylar ve Kondarev'in çevresini saran karakterler ağı o denli yoğun işlenmiş ki, romanın ana kahramanı zaman zaman, yokluğunu belli bile etmeden, sayfalarca anlatıcının odağının dışında kalabiliyor.
İkinci ciltte Blokçular diye adlandırılan gericilerin gizlice silahlanmalarına, askeri darbeyle Çiftçi Birliği iktidarının yıkılmasına, buna tepki olarak köylülerin başarısız spontane isyanına ve silahlı gericilerin halkın üzerinde terör estirmesine tanık oluyoruz.