Baharın gelişini kutlamak için bana iyi sazlardan yapılmış ince zarif bir
Syria flütü verdi. Üzeri balmumu ile kaplanmıştı, dudaklarıma
değdirdiğimde bal tadı alıyordum.
Beni kucağına oturtup onu nasıl çalacağımı öğretiyordu. Ve ben
heyecandan titriyorum.
Benden sonra o çalıyordu flütü ama sesi o kadar yumuşak ki zar zor
duyabiliyorum.
Kucağına oturduğumdan, konuşmaya ihtiyaç bile duymuyoruz.
Ama çaldığımız nağmeler birbirimizi tamamlıyor. Dudaklarımız flütün
ağzında sırayla birleşiyor.
Karanlık çöktü, yeşil kurbağalar şarkılarına başladı.