Genelevde bir kadına işaret etti. Kadın oda numarasını söyledi. Belirtilen odaya çıkıp yatağın üstüne oturdu. Tedirgindi. Kadın odanın kapısında belirdi, “Niye soyunmadın sen?” diye sordu sertçe. Soruya, “Benim derdim başka, ordudan ayrılmak istiyorum. Benimle formaliteden evlenir misiniz?” diyerek, soruyla karşılık verdi.
Ama öyle bir karşılık aldı ki…
***
Irak’a yapılan operasyon ilk günlerinde tıkanmış, çok sayıda şehit verilmişti. 15 günün sonunda nihayet Zap’ın derinliklerine ilerlemeye başlanmıştı. Tam o sırada, dönemin Genelkurmay 2. Başkanı, Harekâtı yöneten Kolordu Komutanını aradı ve “ABD’lilerin, operasyonun durmasını istediklerini” söyledi. Kolordu Komutanı, “Amaçları belli. PKK’lıların bölgeden sıyrılmasını istiyorlar. Bu isteği yerine getirmeyeceğim komutanım!” diye karşılık verip telefonu öyle öfkeyle kapattı ki telefonun ahizesi kırılmıştı!
Sonra öyle şeyler olacaktı ki…
***
Okurken, bazen çöpten ekmek toplayan çocuk, bazen bitlerin vücudunda dans ettiği öğrenci, bazen çok kritik bir ameliyat ile hastasına hayat veren cerrah;
Bazen yeşil sahalarda hakem, bazen çatışmanın ortasında asker, bazen Irak’ın kuzeyindeki üs bölgesinde sabah karavanaya kaşık sallarken akşam Paris’te lüks bir lokantada yemek yiyen bir insan, bazen kumpasa uğrayıp cezaevinde çile dolduran subay olacak;
Bazen hüngür hüngür ağlayacak, bazen öfkelenecek, bazen kahkahalarla gülecek, çoğu kez hayret edeceksiniz!