On beş yılda ?Karaca'dan ?Dormen'e, ?Dormen'den ?Cezzar'a, ?Bulvar'dan ?Sanat

Tiyatrosu'na, Gülriz'in aldığı yola bakın. Ne istediğini çok iyi bilerek. Üsluplar,

iklimler atlayarak, dünya görüşleri değiştirerek. Kaderin, tesadüfün payı çok az

bunda. Kaderini kendi çizdi bu kız. Kararını verdi. Gerçekleştirdi. Sırf iradesi ile.

Tükenmez hırsı ile. Doğuştan yeteneklerine her gün yeni bir şeyler katarak, ta

arkalardan geldi. Türk tiyatrosunun en önde kadın sanatçıları arasında yerini alıverdi.

Ona saygım buradan gelir. Daha ileri giderek diyeceğim ki, bana ?Gelmiş geçmiş

tanıdığın en iyi beş kadın sanatçıyı say' deseler, ilk beşin arasına tereddütsüz Gülriz'i

de sokarım. Neyyire Neyir, Bedia Muvahhit, Heyecan Başaran, Yıldız Kenter'in yanı

sıra. Onlarla birlikte. Talihli olduğunu kabul etmek lazım. Genleri bakımından bir

kere. Ana ve babasının operetçi oluşu, küçük yaştan kulis kokusunu ve tozunu alışı.

Sonra en büyük kozu olan sesi. Sesinin sıcak, etkili timbrei, İstanbul Türkçesi'ni en

doğru, en ahenkli ve dişice kullanmasını bilişi. Köklü bir aileden gelişinin ona

zorlamasız edindirdiği zarif kişiliği, fizik güzelliği, sahnede ne yapsa rahat ve kıvrak

görünüşü ve az sanatçıda bulunan iri, ikinci bir ağız kadar ifadeli gözleri. Ve nihayet

sade hançeresine değil, bütün jestlerine sinmiş müzik kalitesi. Ama tabiat onu bu

meziyetlerle donatmamış olsa bile, eminim ki, o ne yapar yapar sırf iradesi ve hırsı ile

bunları yoktan edinmenin bir yolunu bulurdu...

Haldun Taner