İşte türbanlı kızın üniversitede okuma hakkını savunması da, şirketleşen tarikat da, eskiden tekke ve zaviye denilen kurumların yeni formlarla cemevi olarak açılması da modernleşme sürecinin eseridir ve eskiden ´kenar´da iken modernleşme sürecinde bu şekilde ´merkez´e geliyorlar: Bu aşağıdan yukarıya bir modernleşme, sekülerleşme sürecidir.

Belli ki, Türkiye, çağdaşlaşma sürecinin sivil toplum ve liberalleşme aşamasına gelmiştir. Teokrasi de, 28 Şubat´ta ´ihya´ edilmek istenen 1930´lar tipi laiklik de Türkiye´nin yeni toplumsal ihtiyaçlarına uygun değildir.

Bizim Cumhuriyetimiz köksüz değildir. Tarihi bir derinliğe ya da mirasa sahiptir. ´Türk milletinin miladı Cumhuriyet´tir´ gibi cafcaflı ama içi boş sloganlar da, Cumhuriyet öncesini karanlık gösterip Cumhuriyet´le aydınlandığımızı söylemek de tarihin karmaşık gerçekliğine aykırıdır.

Devrim ´akılcı´ sayılan zihindeki bir genel projenin zorla uygulanmasıdır. Onun için çoğulcu değil tekçidir, otoriterdir. Liberalizm ise soyut ve genel ´akılcı´ projeleri mutlak doğru olarak kabul etmez. Değişik tecrübe ve ihtiyaçların farklı projelere yol açacağını kabul eder, bunlara özgürlük tanır, sınanmasına bakar... Çoğulcudur.

Naziler, Stalinciler, Pol Potçular, Talibanlar, terör yapan PKK´lılar, Hizbullahçılar... Hepsi, ´zalimane yıkıcı´ tiplerdir.

Bizde ´devletçi seçkinci´ aydınlar bir histeri halinde Yassıada´yı alkışlamışlardı. Hukuk fakültelerimiz de 30 yıldır Yassıada´ya göz yummaktadır! Onun için, hala yargının bağımsızlığı ve tarafsızlığı sorununu çözebilmiş değiliz.

Taha Akyol´un Sosyoloji ve Kültür, Tarih Üzerine ve Siyaset Üzerine başlıkları altında topladığı 128 farklı konuyu ele alan yazılarından oluşan bu kitap Türk okuru için bir kılavuz niteliğinde... Okur bu eserden yola çıkarak, ilgi duyduğu konular hakkında başvuracağı kitapları öğrenecek.
(Arka Kapak)