Bir öyküdür her insan aslında....kimileri uzun uzun okunacak kalın bir kitap ...kimileri daha tazecik baharında tükenmiş ince
mi ince bir kısa öykü...kimi kitapların sayfalarının başı boş, sonuna doğru yazılmaya başlanmış kargacık burgacık bir var
oluş öyküsü...
Kimileri ise daha sayfaların başında soluksuz okunacak hızlı bir akışta giderken aniden bir boşluk bırakarak sonu biten
belirsiz bir öykü....kimilerinin ise tüm yaprakları baştan sona boş ..silik....ama yine de her insan hayata dair insanın insana
kendinden bir şeyler anlattığı bir ders kitabı...
Bu kitap Aşık Veysel ustanın da dediği gibi kendine çizilen hayat denilen uzun ince bir yola düşmüş, kıyısız bir turnanın
kanatlarından dökülen cümlelerdir. Meyve dalından olgunlaşmadan düşmez .İnsan da yaşam dalından düşmeden
olgunlaşmaz.... Fırtınaların yıpratmadığı bir ücra liman arayan nice kıyısız yolcuya kanatlarımızdan dökülenlerle bir mavi
dünya olabilme dileğiyle...