Dr. Hüseyin Okur'un kaleme aldığı İslam Hukukunda Afv Nazariyesi adlı bu çalışmada fakihlerin füru eserlerinde zikrettikleri ve genelde ma'fuvvun anh kavramıyla ifade edilip ancak zaman zaman siyaka göre bu kelimenin kökünden türeyen diğer kavramlarla da ifade edilebilen afv konusu incelenip, füru fıkıhtan örneklerini Hanefi mezhebi özelinde değerlendirmeye çalışılıyor. Çalışmanın giriş kısmında afvın kelimesinin lügat anlamına detaylı bir şekilde değinilirken, birinci bölümde kavrama kaynaklık eden nasları inceleniyor.

İki kısma ayrılan bu bölümün birinci kısmında afv kavramının Kur'an'daki genel kullanımına kısa bir şekilde değinildikten sonra ıstılahi anlamda meskût-i anh ile ilişkilendirilen ayetler inceleniyor. Bu bölümün ikinci kısmında ise hadislerde afv'ın kullanımına yer veriliyor.

Çalışmanın ikinci bölümünde ma'fuvvun anh kavramının tanımını ve terimleşme süreci anlatılıyor. Daha sonra ma'fuvvun anh hükümlerin dayanağı olan prensipler ile küllî kaideleri incelenirken, bu alana dair yazılmış olan literatürü ve ma'fuvvâta dair yazılan eserlerin yazılış sebeplerini zikrediliyor. Çalışmanın son bölümünde ise mafuvvun anh'a dair, Hanefi mezhebi özelinde, füru örnekler veriliyor.