Bahçedeki kitapları okuyan çocuklar belli bir süre sonra ödül olarak meşe ağacına tırmanmaya başlıyor ve her basamağında yeni ve en güzel kitaplarla buluşuyorlardı. Bu oyun o kadar eğlenceli bir hal aldı ki mahalledeki herkes katılıyordu. Meşe ağacına yaslanıp kitap okumak ve ilerledikçe ulu meşe ağacının dallarının ve yapraklarının arasına karışmak harika bir duyguydu. Bu arada meşe ağacı da gizliden gizliye onlara yapraklarıyla hafiften şarkılar söylüyordu. Aslında bu masal, masal değil gerçekmiş :)