Toprağa düşmüş bülbül ve gülü yan yana
görenler gözyaşlarına mâni olamamış. Bu
sırada nur yüzlü aksakallı bir ihtiyar gelmiş.
"Bunlar kaçıncı bülbül ve gül birbirinin sonu
olan? Birlikte ebedi sevgiliye koşmak yerine
birbirinin yolunu kesen, ölümüne sebep
olan... Âdem aleyhisselâmdan bugüne kaç
milyar gül ve bülbül birbirinin helakine,
sonsuz felakete sürüklenmesine sebep
oldu?" diyerek bülbül ile gülü yan yana kara
toprağın bağrına emanet etmiş.
Kendisini seyredenlere dönmüş ve
"Bülbül ve gül... Hakiki ve ebedi aşka giden
yolun yolcuları... Bu yolda birbirlerinin
tamamlayıcısı olmak için yaratılmışlar.
Yüce Mevla'mız sebepler dünyasında...
Onlara birlikte gülebilme, birlikte saadete
kavuşabilme nimetini ihsan etmiş, birbirinin
sebebi kılmış... Ama bunu başarabilen çok
az... Önlerinde en büyük engel kartal değil
hep nefisleri olmuş." demiş