Osmanlı Devleti, gayrimüslimleri millet esasına göre tasnif etmiş ve zimmi halkla devlet arasındaki ilişkileri her millet için tayin edilen cemaat başları aracılığıyla yürütülmüştür. Gayrimüslimlerin aile hukuklarını ilgilendiren durumlar, din adamlarının tayini ve mabetlerin yönetimi gibi dini hayatlarıyla ilgili düzenlemeler onarlın iç işlerinden kabul edilerek müdahale edilmemiş, bu tür düzenlemeler cemaat tensilcilerinin inisiyatifine bırakılmıştır. Bununla birlikte gayrimüslimler evlenme, boşanma, nafaka ve miras gibi aile hukuku başta olmak üzere her türlü meselelerini yoğun bir şekilde Osmanlı mahkemelerinde çözmeyi tercih etmişlerdir.