Görünen o ki, dünyanın büyük zihinlerinin fikir birliği gibi görünüyor ve fiziksel doğaya yapılan araştırmalarla neredeyse kanıtlandı, bizler mutlak bir koşulun sonucu ve tezahürüyüz, bu mutlaklığa geri dönmek için mevcut göreceli durumumuzun gerisindeyiz ve ilerliyoruz. Bu kabul edildiğinde soru şudur: Hangisi daha iyi, mutlak mı yoksa bu durum mu? Bu tezahür eden halin insanın en yüksek hali olduğunu düşünen zavallı kimseler yoktur. Büyük kalibreli düşünürler, farklılaşmamış varlığın tezahürleri olduğumuz ve farklılaşmış durumun mutlaktan daha yüksek olduğu görüşündedir. Mutlakta herhangi bir niteliğin olamayacağını hayal ederler; duygusuz, donuk ve cansız olması gerektiğini; sadece bu hayattan zevk alınabilir ve bu nedenle ona sarılmalıyız.