Kuran-ı Kerim, Allahın insanlığa bir lütuf olarak gönderdiği ilâhî mesajların sonuncusudur. Onun insanlığa ulaşması yine bir insan olan Peygamberimiz (s.a.v.) aracılığıyla olmuştur. Bu sebeple İslâmın iki temel kaynağı arasındaki bağlantıyı ortaya koymanın önemi yadsınamaz.
Acaba Allahın kelâmı ile onun tebliğcisi olan Rasûlullahın (s.a.v.) Sünneti arasında nasıl bir ilişki var? Kuran ve Sünnet arasındaki irtibat bağlamında hangi problematik konular söz konusudur? Bu çalışma, buna benzer sorulara cevap aramakta ve ilgili konuları Tefsir Usûlü açısından da değerlendirerek, bütün yönleriyle ele almaya çalışmaktadır. Çünkü kendini Kuranın anlaşılmasına adayan Tefsir ilminde, söz konusu hedefe götüren yollardan birincisi Kuranın Kuran ile tefsiridir. Bundan sonra ise Kuranın Sünnet ile tefsiri gelir.
Ne Kuran olmaksızın bir Sünnet, ne de Sünnet olmaksızın bir Kuran düşünülebilir. Her türlü düşünce, teşebbüs ve anlayış, daima bu iki temel kaynaktan onay almak zorunluluğundadır. Bu bizzat Allahın (c.c.) emridir. Kültürler arası rekabet ve çatışma ortamını her zaman yaşamakta olan dünyamızda Sünnet, toplum yapısı, din pratiği ve kimlik arayışları yönünden Müslümanlar için çok büyük bir öneme sahiptir. Sünnete bu önemi kazandıran da her şeyden önce bizzat Allahın Kelâmı olan Kurandır.