Günler bir ormanın sessiz çığlığına gömüldü

Kendi içine düşen dipsiz kuyulara. Cesaret:

Gözbebeklerimin içindeki karanlık ülke

Perili... ve hiç varılmayacak.



Gün soldu, eteklerinde kızıl pırıltılarla damlarken su

Bir at kişnemesi, yağız gül kokusu

Vardığımda yoktu bütün kapılar.

Ben yitik zamanın altında kaldım

Silindi kapılar ben dışarda kaldım

Bu soğuk, bu kimsesiz karanlıkta

Yalnızım, ellerimden başka yok fenerim