Vakti gelen her şey terk-i diyar eyliyor. Kim bilir belki de bir bebeğin
dünyaya gelişi annesini terk etmesi anlamına geliyordur. Bir önceki
yaşımız bizi terk ediyor. Günler, haftalar, aylar ve yıllar birbirlerini
kovalıyorlar. Birbirlerini yakalayamayacaklarını anladıklarında onlar da bu
amansız yarışı terk ediyorlar. Söz uçar yazı kalır derler ama onun da bir
garantisi yok. Her şey zamana yenik düşüyor. Erken davran-maktan belki
bu sefer zarar gelmez. Onlar beni terk etmeden evvel ben tüm
yazdıklarımı terk ediyorum ve onlara sonsuz mutluluklar diliyorum.
***
Ketum kalsam deli diyorlar; söylesem mecnun
Öyle bir söylemeliyim ki yıkılsın taş duvarları
o bedbaht surun
Ben sadece seyredeyim zillet eserimi gizli gizli
Toz bulutları kapasın, içimi karartan o feci güneşi
Ama ne güneşmiş ya her akşam gecenin
içine saklanan
Doğunca her sabah erkenden yine aklanan
Biliyorum herkes masum bir ben suçlu
Ben ne yapayım? Bedenim tam da ruhum buçuklu
Enkazım yağsın üzerine şiddetle yağmurların
Gökleri gürlemesin bu o sefer o gri bulutların
Basit bir hayatım var benim işte,
sevdiklerim ve sevmediklerim
Bir ben var; bir de söyleyemediklerim