İsrail açısından Türkiye ile olan stratejik ittifak, Orta Doğu Barış sürecinde bölgesel yalnızlığını giderecek ve konumunu güçlendirecek ciddi bir kazanç olarak görülüyordu. İsrail, Türkiye ile geliştirdiği savunma sanayii işbirliği sayesinde yüksek kazançlı bir Pazar bulmuş oluyordu.
Öte yandan Türkiye ile imzalanan Askeri Eğitim ve İşbirliği Anlaşması ile İsrail, bölge ülkelerinden yana kendisi için tehdid olarak gördüğü balistik ülkelerinden yana kendisi için tehdid olarak gördüğü balistik füzelere karşı, stratejik bir derinlik kazanmış oluyordu.
Türkiye ve İsrail'le kurduğu stratejik ittifakla, soğuk savaş sonrasında kendisini yalnız hissetmesine yol açan stratejik boşluktan kurtularak, Amerikan destek ve himayesine yeniden kavuşmuş oluyordu.
Türkiye'nin, İsrail'le geliştirdiği stratejik işbirliğin sadece askeri alanda değil Amerika'daki güçlü Yahudi lobilerinin etkisiyle siyasal alanda da güçlendiği belirtiliyordu.
Fakat Türkiye, İsrail'le geliştirdiği stratejik ilişki yüzünden karmaşık ilişki ve çatışmaların hüküm sürdüğü Orta Doğu'da kendisini jeo-politik çevresine yabancılaştıran bir süreci de başlatmış oluyordu.
...
Türkiye-İsrail ilişkileri, ulusal çıkarlara uygun bir fırsatlar ve tehdidler analizi yapılmadan soğuk savaş dönemi kolaycılığıyla Amerika'yla paralel olmak adına alelacele ortaya konmuş bir tercih olarak gözükmektedir.