Ceza yargılamasının amacı, somut olayda maddi gerçeğe ulaşarak adaleti sağlamak, suçu işlediği sabit olan faili cezalandırmak, kamu düzeninin bozulmasını önlemek ve bozulan kamu düzenini yeniden oluşturmaktır Bu nedenle suçsuzluk veya masumiyet karinesi olarak adlandırılan kural ceza yargılamasının en önemli ve evrensel nitelikteki ilkelerinden biridir. Bu ilkenin uzantısı olarak tanımlayabileceğimiz bir başka ilke daha vardır. Bu ilke, öğreti ve uygulamada Latince olarak in dubio pro reo şeklinde ifade edilen şüpheden sanık yararla-nır ilkesidir. Bu ilke, ceza davasında sanığın mahkûmiyetine karar verilebilmesi açısından dikkate alınması gereken herhangi bir soruna dair şüphenin, mutlaka sanık
yararına değerlendirilmesi esasına dayanmaktadır. Bu çalışmada; kamu davasının açılmasında şüphe kavramının rolü, ceza
yargılamasında şüpheden sanık faydalanır ilkesinin uygulanması, sanığın ikrarının delil olarak değerlendirilmesine ilişkin esaslar, masumiyet karinesi, hırsızlık suçlarında şüpheden sanık yararlanır ilkesinin uygulanma esasları, zincirleme suçta şüpheden sanık yararlanır (in dubio pro reo) ilkesinin uygulanması konuları incelenmiştir. Belirtilen konular uygulamada sık karşılaşılan sorunlar, öğretideki görüşler, yüksek mahkeme kararları ve uygulama çerçevesinde analiz edilmiştir.