19 yüzyıldan itibaren modernleşme sürecine giren devletlerde eğitimin tanımı, kapsamı, niteliği değişmeye ve genişlemeye başlamıştır. Eğitim bu şekilde dönüşerek modernleşmenin ana taşıyıcı unsurlarından biri haline gelmiştir. Eğitimin kitleselleşmesi anlamında bu gelişmelerin Osmanlıdaki ilk etkileri II. Mahmut döneminde görülmeye başlanmıştır. Tanzimat'la birlikte eğitime ayrıca önem verilmiş, özellikle II. Abdülhamit ve II. Meşrutiyet dönemlerinde çağdaş değerlerle donatılmış bir eğitim vermek kadar, eğitimin iktidara sadık bir kitle yaratma işlevi de önemsenmiştir. Cumhuriyet de bu süreci miras almış, eğitim politikalarını bu temel üzerine kurmuştur. Eğitimin kitleselleşmesi ve kurumsallaşması açısından Cumhuriyetin ilk yılları Türk tarihinde benzersiz bir yere