9 Ocak 2007de doksan üç yaşında ölen Jean-Pierre Vernant, XX. yüzyılın yetiştirdiği en büyük Antikçağ tarihçisiydi. Ve benim dostumdu. Sorbonneun merdivenlerinde gizli gizli ince purolarından tüttürdüğümüzü, Malamoudun Eski Hint seminerlerinde yanyana oturup fısır fısır physis konuşmamızı, o müthiş kahkasını, babacanlığını ve samimiyetini unutamayacağımı biliyorum. Ama bütün bunlar Eski Yunana bakışımızı kökten değiştiren bu büyük adamı anlatmaya yetmez. Jipé derdi yakınları ona. II. Dünya Savaşı sırasında Direnişe katılan ve Albay Berthier kod adıyla André Malrauxyu kurtaran bu genç komünist, Louis Gernet ve Ignace Meyersonun etkisiyle, Eski Yunana antropoloji, hukuk ve psikoloji gözlüklerinden baktı ve tragedya, mit ve site hakkında bildiklerimiz altüst oldu. Vidal-Naquet ile (bir başka istisnai insandı) çalıştı, Detiennei ve Hartogu yetiştirdi. Uzun yıllar Collège de Franceta dersler veren bu muhteşem alim, dostlarının ısrarlara dayanamayıp hafızasından çekip çıkardığı, torununa nasıl anlatıyorsa öyle anlattığı mitleri nihayet kaleme aldı ve elinizdeki kitap ortaya çıktı. İstisnai bir kitabı elinizde tuttuğunuzu bilin isterim.

Levent Yılmaz