Yaşadıkça gördüklerimizden ve deneyimlediklerimizde derlediğimiz birtakım kanaatlerimiz oluşur hayatta. Onlar bizi hem başka pencerelerden baktırır hayata, hem de fark etmeden ayağımızı yere daha sağlam bastırır.

Benim de belli belirsiz boşluklarda gözlemlediklerimden dokuduğum, yaşanmışlıklarla ve esinlenmelerle örülü bir heybem oldu sonunda. Bazen derinden hissettim, bazen sorguladım, bazen kabullendim olanları. Bazen de yanı başımda yaşananlara sessizce misafir oldum.

Kimi zaman gelip kendi kendilerini anlatır oldular bana, kimi zaman ben yakalayıp çıkardım onları gündelik telaşların içinden. Eğer izin verirsen hayatın söyleyecek bir şeyleri var hep sana. Durup dinlersen hem yoluna ışık oluyor, hem de seni bildiğin hayatın henüz bilmediğin köşeleriyle buluşturuyor.

Olup bitenler çoğu zaman farklı gibi dursa da, hepimiz benzer yerlerden sınanıyor ve büyüyoruz hayatta. Hepimiz ömür boyu hem bir filmin başrol oyuncusu, hem de kalabalık bir sınıfın dersi en önde dinlemek isteyen öğrencileri gibiyiz.

Ben bazı şeyleri gözlemlerken, bazılarını yaşarken, çoğunu da anlatırken öğrendim. Bu notlar hem okurun, hem kendi hayatımın farkındalığını artırmak için; hem de karmaşık durana karşı bakış açılarımızı parlatmak için yazıldı. Ve zamansızlıkta kendi içinde keşfe çıkan içsel bir yol oldu.