Yahya Kemal'in şiirleri ve Ahmet Hamdi Tanpınar'ın romanları ve denemeleri müzik ile kurdukları yakın bağ nedeniyle, sadece Türk edebiyatı açısından değil, Dünya edebiyatı açısından da benzersiz örneklerdir. Şiiri besteyle eş değerli sayan Yahya Kemal, müziği de şiir, mimari ve hat sanatıyla birlikte bir uygarlık temsilinin başlıca ayaklarından biri olarak görür ve bu konuyu şiirlerinde sıkça dile getirir. Ahmet Hamdi Tanpınar ise, öğrencisi olduğu ve ışığına çok şey borçlu bulunduğunu sıkça vurguladığı Yahya Kemal'in kültürel sürekliliğe ilişkin yaklaşımını özellikle romanlarında temellendirir ve bütünler.

Tahir Abacı, ikilinin eserlerinde müzikle kurdukları ilintiyi çeşitli yönleriyle betimlemekle yetinmiyor, çözümleyici bir bakışla geniş bir çerçeve içinde irdeliyor. Hem müzik tutkunlarına, hem edebiyat severlere çok şey anlatan bu kitap, ikinci baskı için yazarı tarafından gözden geçirilerek yer yer genişletildi, ayrıca konuyla ilgili üç yeni yazı eklendi.