İnsan toplumsal bir varlık, ancak birey olarak bazen toplumsallıktan uzaklaşıp (veya uzaklaştırılıp) toplumun dışında kalabiliyor, yani bir nevi kendini soyutluyor. Bunu bazen maddî olarak bazen de ruhî olarak yapıyor; yani ya diğer insanlardan tamamen kendisini ayırıyor, münzevî bir hayatı tercih ediyor veya insanların içinde kendisini ruhen ayrı hissediyor. Buna yalnızlık diyoruz. Dilimizdeki yalın kelimesinden türeyen yalnız; etrafından, insanlardan soyutlanmış kimse demekken yalnızlık da insanın yalın halini ifade ediyor.

Ve yalnız geldiğimiz dünyada aslında ömür boyu sürüyor yalnızlığımız...